آزادی رکسانا، پیامی بهتر از یک خبر خوب
11.05.09 | یادداشتها | جمشید فاروقی
در بازار پر رونق اخبار بد، خبر آزادی رکسانا صابری، خبر خوبی بود. خبری امید بخش. لحظهای از انتشار خبر آزادی او نگذشته بود که این خبر خوب در سطح بینالمللی منتشر شد و همین حکایت از اهمیت آن داشت. اینکه خبرنگاری آزاد میشود، واقعا که خبر خوبی است. در عرصه آزادی بیان، جمهوری اسلامی ایران، پرونده درخشانی ندارد. حرفه خبرنگاری در ایران در شمار حرفههای پر مخاطره است. امنیت شغلی برای خبرنگاران وجود ندارد و چرخش اندک قلم به فراسوی مرزهای مجاز، میتواند هم قلم بشکند، هم قلمدان و هم کمر قلم بدست. اما آزادی رکسانا چیزی بیش از یک خبر خوب است. پیامی است مهمتر از آزادی یک خبرنگار.
رکسانا از پشتیبانی وسیع جهانی برخوردار بود. از بلند مرتبهترین مقامات سیاسی جهان تا بالاترین مراجع سیاسی بینالمللی به حمایت از رکسانا برخاستند و خواستار آزادی او شدند. روزنامهها و رادیو تلویزیونهای جهان به گونهای مستمر خبر دستگیری وی را بازتاب دادند و با نهادها و افرادی که خواستار آزادی او شده بودند، هم آوا شدند. و این دقیقا همان چیزی است که بسیاری از خبرنگاران داخل کشور از آن محرومند.
آزادی رکسانا نشان داد که حمایت بینالمللی از یک خبرنگار در بند میتواند بر بیاعتنایی ظاهری مقامات مسوول جمهوری اسلامی ایران فائق آمده و دولت را وادار به عقب نشینی کند. دستگیری رکسانا، حکایت دستگیری یک نفر نبود، نمایش وضعیت آزادی بیان و حقوق بشر در ایران بود. آزادی او علیرغم اتهامات سنگینی که بر دوش او گذاشته بودند، اتهاماتی که میتوانست سرنوشت شومی برای او به بار آورد، نشان داد که در جهان امروز، هیچ چیز از نگاه جامعه جهانی به دور نمیماند و همآوایی نهادهای مدنی در سطح جهانی میتواند سرنوشت یک خبرنگار در بند را از سر بنویسد.
آزادی رکسانا نشان داد که پرداختن صرفا به برنامه اتمی جمهوری اسلامی ایران خطاست. رسانههای غربی و سیاستمداران نمیبایست از نقض حقوق بشر در ایران غافل شوند. گفتوگو با مسوولان جمهوری اسلامی ایران، با دولت کنونی یا دولت آینده، نمیبایست به مذاکره بر سر برنامه هستهای مناقشه برانگیز جمهوری اسلامی ایران محدود گردد. اکبر گنجی، شیرین عبادی و بسیاری دیگر از فعالین مدنی به اهمیت پرداختن به نقض حقوق بشر در ایران اشاره کرده و برای آن اولویت قائل شدهاند. آزادی رکسانا پرده از نقطه ضعف اصلی جمهوری اسلامی ایران برگرفت.
آزادی رکسانا، آزادی یک خبرنگار بود. حال باید برای آزادی حرفه خبرنگاری در ایران تلاش کرد.
دکتر جمشید فاروقی
بیست و یکم اردیبهشتماه سال ۱۳۸۸ خورشیدی
بازانتشار مطالب وبگاه "برای یک ایران" بدون ذکر نام و آدرس اینترنتی این وبگاه روا نیست.
|
|
|